SANTPOORT - Onlangs verscheen ‘Kanker Finale. Autobiografie van een geplaagde patiënt’ van Job ter Steege. Wellicht denkt u daarbij aan een zwaarmoedig boek, maar niets is minder waar.

Ondanks het feit dat Job aan het laatste hoofdstuk van zijn leven bezig is, staat hij nog altijd bewonderingswaardig positief in het leven. Met diezelfde positiviteit schreef Job zijn ‘Kanker Finale’. En ja, in dit boek komen de vele ziektes en ongevallen aan de orde die Job ter Steege troffen en waarbij prostaatkanker beslist in de finale komt, maar hij presenteert zijn relaas met een levensvreugde en humor die respect afdwingt. Zijn boek zal dan ook beslist een inspiratiebron voor velen zijn, maar niet alleen dát; ‘Kanker Finale’ zal ook voor erkenning en herkenning zorgen. Toen ik Job ter Steege vroeg of ik hem enkele vragen mocht stellen, kreeg ik al snel een positieve reactie. Ik sprak Job tijdens de lancering van ‘Kanker Finale’ in de Dorpskerk van Santpoort.

Job, allereerst, hoe gaat het met je?
“Ik zit in de palliatieve fase. Door bloedarmoede voel ik mijn energie afnemen. De belangrijkste oorzaak daarvan is het feit dat mijn beenmerg door de chemo’s is aangetast en geen goed bloed meer aanmaakt. Dat wordt nu tijdelijk opgevangen door bloedtransfusies, maar als de agressieve prostaatkankercellen zich in het beenmerg gaan nestelen, moeten we rekening houden met een fatale ontwikkeling.”


Dat is een prognose waar menigeen de moed bij zou verliezen en natuurlijk zal de harde werkelijkheid ook bij jou zo nu en dan toeslaan. Toch zie je kans om meestentijds je opgewektheid te behouden. Hoe lukt jou dat?
“Uiteraard verloopt niet elke dag opgewekt en zijn er vanzelfsprekend momenten dat ik me realiseer dat het onvermijdelijk sterven dichterbij en duidelijker in het verschiet ligt dan een mens nu eenmaal wenst. Evenwel mijn omgang met geliefden, de muziek, het lezen van inspirerende boeken geven zoveel kwaliteit aan mijn leven, dat genoeg opgewektheid valt te rechtvaardigen. Het feit dat het gelukt is het boek ‘Kanker Finale’ bij mijn leven nog te mogen voltooien, draagt hier ook toe bij. Ik krijg erg veel positieve reacties en dat doet reuze goed.”


Jouw nieuwste boek, ‘Kanker Finale’ is, ondanks dat de titel anders doet vermoeden, zeker geen zwaarmoedig boek geworden. Je ziet zelfs kans de lezer meer dan eens te laten glimlachen om de humor die erin verwerkt is. Wat was de aanleiding om dit boek te schrijven?
“Wel, ik begon ‘Kanker Finale’ in de eerste plaats te schrijven om mijn geliefden te informeren, maar tijdens het schrijven, werd het meer dan dat. Daarnaast vind ik schrijven een erg leuke bezigheid. Ik ben wel een echte non-fictie schrijver. Ik verzin niets, alles is echt gebeurd. Vooral de journalistieke kant van het schrijven interesseert mij. Ik voel me in dat opzicht verwant met auteurs als Frank Westerman en Marcel van Roosmalen, overigens zonder me met hen te durven vergelijken hoor.”


Wat wil je meegeven, vertellen met het boek? Kortom, wat wil je ermee bereiken?
“Ik wil de lezers informeren over alle aspecten van een ellendige ziekte als kanker, maar ook over andere lichamelijke ongemakken. Ik ben met regelmaat geneigd om de soms ernstige ongemakken te relativeren en aandacht te geven aan de positieve en vrolijke kanten van het leven. Dat is trouwens ook nodig om een meeslepende verteltrant te bewerkstelligen en de somberheid, die bij het onderwerp kanker nu eenmaal op de loer ligt, te verzachten. Tja, want het laatste wat ik voor ogen had, was een neerslachtig boek. Daar is het leven -zelfs nu nog- veel te leuk voor. Ook die boodschap wil ik mijn lezers graag meegeven. Leef het leven ten volle, zolang als dat kan.”

Kun je iets vertellen over hoe voor jou het schrijfproces verloopt? Van dit boek, maar ook van jouw vorige boeken?
“Als journalist van feiten, probeer ik altijd direct op te schrijven wat ik beleef. Liefst goed gedocumenteerd en naar waarheid. Dat betekent alles wat je meemaakt, zo snel mogelijk op papier zetten. Anders gaat later je fantasie met je gedachten op de loop.”


Wat vind je in het schrijfproces de grootste uitdaging?
“De grootste uitdaging is de lezers te amuseren met een goede verteltrant. Lezen moet een pleziertje zijn en vraagt van de schrijver dat hij of zij goed moet kunnen vertellen. Dat laatste meen ik, gedurende de 43 jaar die ik voor de klas heb gestaan, redelijk onder de knie te hebben gekregen.”


Wat lees je zelf graag? Zijn er auteurs die indirect hebben veroorzaakt dat jij destijds bent gaan schrijven? Je hebt tenslotte inmiddels zes (zeer uiteenlopende) boeken op je naam staan. Een luchtige thriller, een boek over reizen en de voorpret daarvan, een tweetal boeken over muziekonderwijs en een bundeling van jouw columns over prostaatkanker.
“Mijn eerste grote voorbeeld was de Engelse romancier P.G. Wodehouse en auteur Godfried Bomans. Daarnaast de grote Nederlandse schrijvers als Couperus, W.F. Hermans, Jeroen Brouwers, Maarten ’t Hart, en zeker ook de al genoemde non-fictie schrijver Frank Westerman en columnisten als Van Roosmalen.”


Onlangs vond de lancering van jouw boek plaats in de dorpskerk in Santpoort Noord. Het werd een haast vrolijke bijeenkomst. Hoe kijk je daar zelf op terug?
“Het was een buitengewoon plezierige bijeenkomst, uiteraard met livemuziek van ons jazztrio. Een nieuw boek verdient een feestje en een feestje verdient livemuziek. De dorpskerk van Santpoort bleek een gelukkige en sfeervolle keuze.”


Een heel persoonlijke vraag, en als je daar geen antwoord op wilt geven, heb ik daar alle begrip voor, maar hoe kijk jij aan tegen euthanasie?
“Wanneer het leven doelloos wordt en geen kwaliteit meer heeft, is euthanasie een overweging. Ik ben daarover al geruime tijd in gesprek als mogelijkheid.”


Is er iets wat je nog graag zou willen vertellen, wat ik niet heb gevraagd?
“Muziek maken in mijn bigband en met mijn jazz trio is naast de omgang met geliefden en het lezen van boeken die er toe doen, het belangrijkste medicijn dat mij de kracht geeft van het leven te genieten en de hinderissen van mijn ziekte zoveel mogelijk de baas te blijven. Er zijn op z’n minst sterke aanwijzingen dat muziek een helende werking heeft. In elk geval meen ik daar erg van te profiteren. Zeker als je in de gelukkige omstandigheid hebt verkeerd muziek professioneel te beoefenen.

Als gezegd moet daarnaast als geestelijke ondersteuning het intensief lezen en genieten van boeken worden genoemd als ook mijn plezier in het fotograferen, een hobby die je helemaal in eigen tempo en volgens je eigen belangstelling kan uitoefenen. Zowel de voorzijde mijn boek ‘Navarra’ als die van ‘Kanker Finale’ worden gesierd met een -naar ik meen- passende foto die ik zelf heb geschoten.”



Boek bestellen

‘Kankerfinale’ wordt uitgegeven door Fugato als 296 pagina’s tellende paperback en kost € 21,50. Het ISBN luidt 978946 443513 9.